|
Песняры - Песняры 2001 |
Ля замкавай гары |
|
Бронны ўспамiн, раптоўнае спатканне.
Закацiлася сонца долу, сцiх зялёны гай.
Шоўк тваёй касы вуснамi кранаю,
i паволi трапляе сэрца ў сапраўдны рай.
Прыпеў:
Мiж ялiн праглядала неба, зоркi падалi табе ў далонь.
Беглi-беглi ад рук праменнi - зоркавы агонь.
Расцвiтала папараць-кветка, яшчэ далёка было да зары,
Звонкай птушкай гуляла рэха ля замкавай гары.
Як мне затрымаць прыгажуню-казку,
Як мне трапiць на тую сцежку ў запаведны гай
Як мне адшукаць страчаную ласку,
Цi я ўжо не змагу нiколi зноў цябе спаткаць.
Прыпеў. |
|